2017 – Strona 6 z 20 – Qbuś pożera książki

Wstęga Eschera, czyli „Niepełnia” Anny Kańtoch

o 3 października, 2017

Jeszcze do niedawna miałem wielkie zaległości w zakresie damskiej części polskiej sceny fantastycznej. Nie licząc kilku opowiadań, me dotychczasowe doświadczenie ograniczało się do Mai Lidii Kosakowskiej, Magdaleny Kozak i Ewy Białołęckiej. A nawet to było pojedyncze powieści. W ostatnim czasie nastąpiło jednak intensywne przyspieszenie. Zapoznałem się z twórczością Anny Brzezińskiej (choć nie fantastyczną), Agnieszki Hałas, a teraz przyszła pora na Annę Kańtoch. Wydana dopiero co w powegraphowych Kontrapunktach Niepełnia to mocny kandydat na powieść roku.

Dowiedz się więcej

Świat jest teatrem – aktorami węże, czyli „Dwie karty” Agnieszki Hałas

przez pozeracz

o 28 września, 2017

w Książki, Recenzje

Nie tak dawno temu wydawnictwo Rebis przygarnęło pod swe skrzydła Marcina Przybyłka. Dzięki temu czytelnicy nie tylko mają okazję przeczytać Obrazki z Imperium, ale i resztę cyklu Gamedec. Jeśli jeszcze nie znacie, pędźcie koniecznie po Granicę rzeczywistości. Ja zaś metaforycznie popędziłem na wieść o wznowieniu cyklu Teatr węży przez to samo wydawnictwo. O prozie Agnieszki Hałas słyszałem wiele dobrego, głównie od pewnego Kruka, więc postanowiłem prędko sprawdzić, w czym rzecz i zagrać w Dwie karty.

Dowiedz się więcej

Męska eksplikacja, czyli „Mężczyźni objaśniają mi świat” Rebecci Solnit

przez pozeracz

o 26 września, 2017

w Książki, Recenzje

Feminizm. Feminizm. Feminizm. Jeszcze tu jesteście? Świetnie. W sieci jest to temat wyjątkowo grząski, ale jakoś nie wydaje mi się, żeby blog miał mi nagle wybuchnąć. Przecież pisałem już na blogu o feminizmie w kontekście teorii literatury, nierówności wydawniczych, a ostatnio gościły tu dość feministyczne Córki Wawelu. Gdy do mych zapatrywań dołożyć bieżący klimat polityczny w Polsce, trudno oprzeć się pokusie sięgnięcia po wydany właśnie przez Karakter zbiór artykułów Rebecci Solnit, Mężczyźni objaśniają mi świat.

Dowiedz się więcej

Primus inter legens i co z tego wynikło, czyli barter i nietrafione argumenty

przez pozeracz

o 21 września, 2017

w Roztrząsanie

Raz na jakiś czas przez blogosferę przetacza się dyskusja, która dzieli, rozpala, zaognia i… przemija. Najczęściej dotyczy ona tematu, który przedyskutowany był już na wylot i w żadnym z przypadków nie doprowadziło to do żadnego trzęsienia ziemi. Pojawia się po prostu nowy bodziec i karuzela zaczyna się kręcić – a to raport o stanie czytelnictwa, a to Przewodas pociągnie z grubej rury, a to startuje portal CzytamPierwszy. A gdy kurz już opadnie przychodzi Pożeracz, dorzuca swoje trzy grosze i potem czyta w komentarzach, że temat był już wałkowany wielokrotnie. Pożeracz jednak trwa w przekonaniu, że miał coś od siebie do dodania, a potem niezrażony wypatruje następnego sztormu.

Dowiedz się więcej

O sile umysłu i struktury, czyli „Ciemny las” Liu Cixina

przez pozeracz

o 19 września, 2017

w Książki, Recenzje

Pisanie o kolejnych częściach serii w krótkich odstępach od siebie bywa problematyczne. Z jednej strony ułatwia porównania, ale z drugiej zdecydowanie utrudnia pisanie wstępów i przymusza to tworzenia takich autotematycznych elukubracji. O Problemie trzech ciał Liu Cixina pisałem niemal równe pół roku temu, ale Rebis sprężył się i prędko posłał w ręce czytelników tom drugi, Ciemny Las. Pierwszy tom trylogii Wspomnienie o przeszłości Ziemi miał swe wady, ale ogólne wrażenie było bardzo pozytywne. Jak będzie tym razem?

Dowiedz się więcej

"Natura ludzka nigdzie nie jest tak słaba, jak w księgarni"

Rok: 2017 Strona 6 z 20

Wstęga Eschera, czyli „Niepełnia” Anny Kańtoch

Świat jest teatrem – aktorami węże, czyli „Dwie karty” Agnieszki Hałas

Męska eksplikacja, czyli „Mężczyźni objaśniają mi świat” Rebecci Solnit

Primus inter legens i co z tego wynikło, czyli barter i nietrafione argumenty

O sile umysłu i struktury, czyli „Ciemny las” Liu Cixina