Qbuś pożera książki

"Natura ludzka nigdzie nie jest tak słaba, jak w księgarni"

Rok: 2017 Strona 13 z 20

Typek spod ciemnego znaku, czyli wywiad z Keithem Houstonem

przez

o 25 maja, 2017

w Wywiad

Wiele zjawisk w życiu odbywa się sinusoidalnie, a na blogu bywa podobnie. Poprzednie dwa wywiady ukazały się pół roku temu, a po niniejszym niedługo pojawi się następny. Chciałbym, by te wywiady pojawiały się nieco częściej, ale podjąłem idealistyczną decyzję, by rozmawiać tylko z osobami, których książki czytałem. By osłodzić długą przerwę, mam jednak niespodziankę – pierwszy wywiad z autorem nie z Polski, a w dodatku publikowany po polsku i angielsku. Z dzisiejszej rozmowy dowiecie się między innymi, co wspólnego ma twórca oprogramowania medycznego z typografią, a podwójni agenci z ironią.

fot. Cate Gillon

Dowiedz się więcej

Między poniedziałkiem a wtorkiem, czyli „Ruiny i zgliszcza” Wellsa Towera

przez

o 23 maja, 2017

w Książki, Recenzje

Czytelnicza ma historia wskazywać by mogła, że nie przepadam za opowiadaniami, a już w ogóle za tymi niefantastycznymi i współczesnymi. Byłoby to wrażenie mylne – po prostu nie miałem zbyt wielu okazji, by sięgać po takie pozycje. Jest to o tyle dziwne, że w przypadku horroru to właśnie krótkie formy potrafią mnie wystraszyć, a powieści niemal wcale. Kurczowe trzymanie się utartych ścieżek nie leży w mej czytelniczej naturze, więc z ciekawością odnotowałem zapowiedź Ruin i zgliszczy Wellsa Towera. Od razu też napiszę, że świetna okładka miała pewien wpływ na mą decyzję.

ruiny i zgliszcza

Dowiedz się więcej

Wybijając ćwieka, czyli ku naprawie blogosfery książkowej

przez

o 18 maja, 2017

w Roztrząsanie

Nawet osoby, które odwiedzają tego bloga od niedawna lub niezbyt regularnie, zauważyły mą skłonność do komentowania przeróżnych zawirowań wydawniczych, książkowych i blogowych. Czytelnicy o stażu dłuższym mogą pamiętać wpis ukazujący, jak to kiepskie recenzje były jednym z czynników pchających mnie w stronę samodzielnego blogowania. Gdy więc Jakub Ćwiek rozpisał się o książkowym marketingu oraz postrzeganiu pisarzy, to z ciekawością zacząłem śledzić dyskusję. Zwłaszcza, że moją negatywną motywację i obecne zamieszanie łączy „osoba” wydawcy.

By nabrać perspektywy. Źródło: NASA (http://eol.jsc.nasa.gov)

Dowiedz się więcej

Opowieści o zwyczajnym mieście, czyli „Cisza w Pradze” Jaroslava Rudiša

przez

o 16 maja, 2017

w Książki, Recenzje

Przyznam zupełnie szczerze, że Europa Środkowa to dla mnie literacka terra incognita. Wschód, zachód i północ też nie są moją specjalnością, ale mam tam swoje przyczółki. Za sprawą kilku odwiedzanych przeze mnie blogów nabrałem jednak dużej ochoty, by w końcu zakończyć swą ignorancję w tym temacie. Równolegle przez długi czas pozostawałem pasywnym wielbicielem inicjatywy BookRage – nie dość, że nie posiadam czytnika, to jeszcze spóźniłem się na pierwszy Rewers. Radości wiele jednak przysporzyło mi wydawnictwo Książkowego Klimaty, które stało się obiektem drugiego Rewersu. Tym razem zareagowałem prędko i po wyprzedaniu wszystkich pakietów nie czekałem długo, by sięgnąć po pierwszą z sześciopaku. Kaprys Pożeraczowy i czeski sentyment wskazał tak: Cisza w Pradze.

cisza w pradze

Dowiedz się więcej

Walcząc o człowieka, czyli „Amnezjak” Jakuba Nowaka

przez

o 11 maja, 2017

w Książki, Recenzje

Nie jestem człowiekiem skłonnym do zazdrości, ale z jakiegoś dziwnego powodu długo wzbraniałem się przed sięgnięciem po opowiadania Jakub Nowaka. Istnienie tego autora odkryłem dość prędko, bo choć Nowej Fantastyki nie czytam, to – jak każdy szanujący się egocentryk – szukałem samego siebie z pomocą wujka Google. Gdy Powergraph zapowiedział wydanie zbioru opowiadań, to i tak irracjonalnie miałem pewne wątpliwości. Dostałem jednak między oczy prześwietną okładką, a coup de grâce wyprowadził Jacek Dukaj swoją rekomendacją. Tak oto oporny Jakub Nowak sięgnął po książkę swego imienniko-nazwistnika. Oto Amnezjak.

Dowiedz się więcej

Strona 13 z 20

Poprzedni

Następne

Oparte na WordPress & Theme by Anders Norén